عمده به روز بودن است؛ یعنی کسی که در حوزه فکر میکند، حوزوی باید زندگی کند ولی دانشگاهی فکر کند؛ آن عزیزانی که در دانشگاه زندگی میکنند گرچه دانشگاهی فکر میکنند و زندگی میکنند ولی باید حوزوی فکر بکنند. قبلاً حوزه و دانشگاه از هم جدا نبود، در عصر مرحوم بوعلی و سایر معاصرانشان در یک جا بود که هم ادبیات و فقه و اصول میخواندند، هم ریاضیات و طب میخواندند. حالا وقتی علوم توسعه پیدا کرده است دانشگاه از حوزه، حوزه از دانشگاه جدا شدند ولی در دین واحد هستند، در فکر واحد هستند، در عقیده واحد هستند، در کشورداری واحد هستند. [آیتالله جوادی آملی؛ درس خارج فقه؛ ۱۴۰۳/۰۹/۱۹]